آینده هر انسان چطور طراحی می شود؟
یادم است پیرمردی بود در یکی از ایالتهای آمریکا، که یک روز ماشینی از مسیرش منحرف شده و روی نوه اش که در حال بازی کردن کنار جوی آب پیاده رو بود می افتد، پیرمرد سراسیمه با همه زورش ماشین را بلند کرده و نوه اش را نجات می دهد، بعد از این واقعه پیرمرد افسرده می شود، چرا که متوجه می شود که تمام این سالهای زندگی اش را چگونه به بطالت سپری کرده و چه کارهایی که می توانست انجام دهد ولی نداده، تا چه اندازه انرژی و زور داشته است ولی به علت داشن باورهای غلط فکری نسبت به خودش از انجام آنها سر باز زده، چه قله هایی که میتونست فتح کند اما به علت باورهای منفی نسبت به ناتوانی اش فتح نکرده و چه اهدافی که می توانست برای خودش داشته باشد اما نداشته و به خاطر ترس های بی موردش هیچوقت نتوانسته استعدادهایش را شکوفا کرده و کارهایی که باید انجامش بدهد نداده است و چه فرصتهایی گرانقدری را از دست داده…
اصلی ترین ناراحتیها و یاس و حسرتهای انسانها در تمام طول تاریخ بشریت همین مساله بوده است، که چرا در ایام جوانی آن کارهایی که باید انجام میداده را نداده است، علت انجام ندادنش هم باورهای غلط فکری ای بوده است که در مغزش پرورانده است. مبنی بر اینکه «من قادر به انجام دادنش نیستم»…
بیست سال بعد انسان از کارهایی که انجام نداده است ناراحت می شود نه کارهایی که انجام داده است، پس طناب قایق تان را از ساحل باز کنید و از ساحل به ظاهر امن خود به سوی آبهای آزاد برانید و خطر کنید. جستجو کنید، رویا بسازید و کشف کنید. انسان نهایتا تبدیل به همان شخصی می شود که در طول روز به آن می اندیشد. هر فکری که نسبت خود داشته باشید همان اتفاق نیز خواهد افتاد. در حقیقت شما به مثابه رباتی هستید که آینده خود را طراحی می کنید.
ایلقار موذن زاده
0 دیدگاه در “آینده هر انسان چطور طراحی می شود؟”