لاله سلمانی

در این روزهای سخت کنار هم ماندن(مخصوصا برای زن و شوهرها) مناسکی دارد. زمانهای طولانی کنار هم بودن شاید دلزدگی به بار آورد. به تفاوتهای همدیگر احترام بگذاریم. به اندازه کافی به علایق، دیدگاه ها و نیازهای هم توجه کنیم. با همدگیر گفتگو کنیم و تبادلات عاطفی و هیجانی داشته باشیم. وقتی حالمان خوب باشد، برای جامعه هم مفید خواهیم بود. اما مفیدترین کاری که اینروزها می‌توان انجام داد هم همین در خانه ماندن است. در کنار آن دقت کنیم به استوری‌ها و پستهایی که منتشر می‌کنیم. چرا که وقتی صفحات ما سرشار از مطالب حال خراب کن است، در حال عمومی همه‌مان تاثیرات نامطلوبی خواهد داشت و ناخودآگاهمان را آلوده خواهد کرد. سعی کنیم به جای نفرت، کینه و انرژی منفی، استوریهای آموزنده و انرژی‌بخش منتشر کنیم. تا جایی که می‌توانیم بیرون نرویم. چرا که ما چه در قبال خود و چه در قبال دیگران مسئولیم. اگر از همان روز اول هم قرنطینه می‌شدیم تا این حد آمار مرگ و میر و ابتلای فاجعه‌بار نداشتیم. سعادت اجتماعی نیازمند یک همدلی عمومی است. به قول دکتر دیندار مشکل از جای دیگری است. با هم مهربان باشیم. این حداقال کاریست که می‌توان انجام داد.